வெள்ளை வேட்டி - ஹைக்கூக்கள்

கரையும் காகமாக
கவிதைகள் கதறுகின்றன;
கடக்கும் காற்றாகவே
காதுகளில் ஓசையோடு நாம்!
----------------------------------------------------------------
எரிக்கும் கோப
கனல்களுக்கு
தெரிவதேயில்லை -
எதிராளியின் வலி!
----------------------------------------------------------------
துடிக்கும் மனிதனின்
கண்ணீரில் -
பிறக்கிறது விருதுக்கான
படைப்புகள்!
----------------------------------------------------------------
சுயம் வேறும்
நிஜம் வேறுமாகவே
பிறந்தும் இறந்தும் போகிறோம்
மனிதர்களன நாம்!
----------------------------------------------------------------
வெள்ளை வேட்டி
சட்டையில் -
கருப்பாகவே
நிறைய பேர்!
----------------------------------------------------------------
சுடுகாட்டின்
மீதிருக்கும் பயம்
வெட்டியான்களை
ஒன்றுமே செய்வதில்லை!
----------------------------------------------------------------
ஒரு கிண்ணம்
சாராயத்தில் மிதக்கியது
எத்தனையோ பேர்
தொலைத்த வாழ்க்கை!
----------------------------------------------------------------
உலகமிதோ
அலைபேசி தூரத்தில்
மனிதமெங்கோ
மனிதனை தொலைத்த இடத்தில்!
----------------------------------------------------------------
கல்லும் கல்லும்
உரசினால் -
நெருப்பு வருமென்றறிந்த மனிதனுக்கு
கத்தியும் கத்தியும்
உரசினால் மரணமென்பது
புரிந்தும் -
நீள்கிறது போர்!
----------------------------------------------------------------
வாழ்வின் பாதைகளில்
ஒற்றை தெருவே
மறப்பதில்லை -
நீ சென்று திரும்பிப் பார்த்த தெரு!!
----------------------------------------------------------------
உனக்கும் எனக்கும்
ஒரு பொருத்தமும்
இல்லை என்றாலும்
இருப்பதாகவே நம்புகிறது மனசு!
----------------------------------------------------------------
மனசு தோற்கும்
இடத்திலிருந்து
ஒரு வெற்றி கூட
புறப்பட்டதில்லை!
----------------------------------------------------------------
வழிக்க வழிக்க
முளைக்கிறது
தாடியும் சாதியும்!
----------------------------------------------------------------
நிறைய கட்டிடங்களில்
புதைந்திருக்கிறது
சில கொத்தனார்களின்
காதல் கதை!
----------------------------------------------------------------
மேய்ந்து கொண்டிருந்த
கோழியை துரத்திப் பிடித்து
கழுத்தை அறுத்து
தோலை உரித்து
கண்டம் துண்டமாக வெட்டி
வறுத்து தின்று விட்டு
ஏப்பம் விடுகையில்
கொலையற்று போகிறது
ஒரு உயிரின் இழப்பு!
----------------------------------------------------------------
சுற்றி சுற்றி
ஒரு கூடை பழம் விற்ற
கிழவியின் சிரிப்பை
திருடித் தான் கொள்கிறது
கால்வலி!
----------------------------------------------------------------
போ..போ..
நீ பார்க்கும்
ஓரக் கண் பார்வையால் தான்
என் பெயர் -
தெரு பொருக்கி
ஊதாரி' யானது!
----------------------------------------------------------------
ஒவ்வொரு -
வெண்சுருட்டிற்குள்ளும்
வெளியில் தெரியாமல் எரிகிறது
எங்கோ பீடி சுழற்றும்
ஒரு குழந்தை தொழிலாளியின்
எதிர்காலம்!!
----------------------------------------------------------------வெள்ளித் திரையில்
கதாநாயகன் கதாநாயகியின் ஆட்டம்
இரண்டு பக்கத்திலும்
சேலையின்றி ஆடும் தேவதைகள்;
வெற்று ரவிக்கையில் -
வீழ்கிறது தமிழச்சி மானம்!
----------------------------------------------------------------பிசாவும்
பர்கரும் தின்றதில்
செரிக்கவேயில்லை;
சிறுவயதில் தின்ற
நிலா சோறின் ஞாபகம்!
----------------------------------------------------------------
என் வீட்டு
மொட்டை மாடியில்
நிலா வருகிறது
நட்சத்திரம் வருகிறது'
நீ மட்டும் -
எதிர்வீட்டிலிருந்தும்
வரவில்லை!
----------------------------------------------------------------
நான்
ஒவ்வொரு பொருளையாக
அடுக்கி வைத்துக்
கொண்டே வருகிறேன்;

என் குழந்தை
ஒவ்வொன்றாக எடுத்து
கீழே வீசிக் கொண்டே
வருகிறது.

என் குழந்தையின் யதார்த்தம்
மீண்டும் அவைகளை நான்
எடுத்து அடுக்கி வைத்ததில்
களைந்து தான் போனது!!
----------------------------------------------------------------

வித்யாசாகர்

வித்யாசாகர் அவர்களின் இதர படைப்புகள்